شعر
شدم گمراه و سرگردان، میان این همه ادیان
سروده سیمین بهبهانی
شدم گمراه و سرگردان،
میان این همه ادیان
میان این تعصب ها،
میان جنگ مذهب ها!
یکی افکار زرتشتی،
یکی افکار بودایی
یکی پیغمبرش مانی،
یکی دینش مسلمانی
یکی در فکر تورات است،
یکی هم هست نصرانی!
هزاران دین و مذهب هست،
در این دنیای انسانی ...
کاش یک روز ببینیم که زندانی نیست…
سروده گیتی پورفاضل
برف می بارد و من
به تماشای تو ای هوش‌ربا
از پَسِ شیشه به هر تکه‌ی رقصان
که سرِ شاخه‌ی عریان درخت
می‌نشیند به نیاز
یا زمین را بدهد بوسه به ناز
سرخوشانه به شگفتی نگرم
گرمی خانه و سردی برون از شیشه
گِردِ هم آورده
فصل سرمای زَم و تابستان
«هستی»، نمی‌بخشاید وُ ما – باید نبخشیم
سروده رضا مقصدی
در شادمانی‌های هستی
انسان، حضوری، مست دارد.
باران، به جانِ عاشق‌اش باید ببارد.
آواز را در جانِ او شوری، شگرف‌ست.
وقتی درخت‌اش را بهاران، می‌سُراید
وقتی که رخت‌اش، بی‌قرارِ آفتاب‌‌ست
او را چه ترسی از شقاوت‌های برف‌‌ست؟
همزادِ آتش‌های دیرین
همریشه‌ی آب است وُ خورشید.
در مهربانی‌های جاری
شادیِ شورِ زیستن را
در چشم‌هایش می‌توان دید.
یاسمین پهلوی و تبلیغات چرکین ملایان!
هنگامه افشار
سایبری‌های حکومت ملایان، این روزها به خیال خودشان کوسه‌ماهی به تور انداخته‌اند. عکس‌های خانم یاسمین پهلوی همسر آقای رضا پهلوی را به‌همراه معلم یوگای او، تام مارلی در شبکه‌های اجتماعی می‌چرخانند و با انداختن باد در بلند‌گوهای رسانه‌ای می‌گویند: «دیدی بالاخره گرفتیمش!»
البته منظورشان خانم یاسمین نیست که خود شخص رضا پهلوی است که این روزها با انتشار پتیشن وکالت‌نامه، جو اپوزیسیون را در هم ریخته و موافق و مخالف را به صحنه زد و خورد لفظی و اغتشاش انداخته است!
ولی چرا خانم یاسمین باید سپر بلای این بازی قرار بگیرد؟!
سیل ویرانگر. نوشته ای در سه پرده
ابوالفضل محققی
تفکری که هنوز قادر بدل کندن ازاین سیل گنداب شده نیست !
شاید دقیق ترین تعریف از انقلاب بهمن از آن مهندس مهدی بازرگان است ."باران می خواستیم سیل آمد."
او بخوبی میدانست این سیل چگونه سیلی است. نقی زد ،تکه ای انداخت اما جامه صدارت پوشید.چاقوی بذون دسته خمینی را بدست گرفت. اما بهر حال انقلاب اسلامی او هم بود.
اما" ما "منظورم جریان های سیاسی انقلابی چپ که من هم بعنوان چریک فدائی جز فعالان آن بودم .به هیچ وجه نه تنها مفهوم این سیل را در نیافتیم .بلکه بنا به دید انقلابی آن روز (بخشی امروز) که شدیدا آمیخته به پوپولیسم ،ضد سرمایه داری،ضدامپریالیسم بود. به استقبال این سیل رفتیم .بدون اینکه نه تنها خمینی ، حتی بازرگان هم نیمچه دری بما بگشاید.
با تمام توان انسانی که در جریان انقلاب به آن دست یافته بودیم .هر کجا که این سیل با مانعی روبرو گردید راه بر آن گشودیم .سیل بندهای کم رمقی چون دولت شاهپوربختیار ،لیبرال ها وحتی یازرگان را زیر عنوان گرایش به غرب وعدم همراهی کامل با انقلاب ضد امپریالیستی مورد شماتت قراردادیم .
پیامِ تاریخی و فرهنگی «شاه رفت»، «امام آمد»!
الاهه بقراط
چهار دهه است که هر بار در زمستان، از سالگرد ۲۶ دی، روزی که «شاه رفت»، تا ۱۲ بهمن، روزی که «امام آمد» و ۲۲ بهمن که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید، ایرانیان در رسانه‌ها و در سال‌های اخیر در شبکه‌های اجتماعی به بحث و جدال و بازبینی درباره «پهلوی‌ها» و «جمهوری اسلامی» و «مردم» و همچنین نقش «خارجی‌ها» می‌پردازند.
آنهم در حالی که همین چهار کلمه که تیتر روزنامه‌های آن دوران شد، بدون آنکه تیترزنندگانش بخواهند و بر آن آگاه باشند، یک پیام تاریخی و فرهنگی را اعلام می‌کرد:
شاه رفت!
امام آمد!
نهاد متجدد مدنی می‌رفت و نهاد مرتجع مذهبی می‌آمد!
| نوشته های هم میهنان که در این تارنما منتشر می شوند، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع نهاد مردمی را منعکس نمی‌کنند |
 |
 |
 |
|
|
||
|
طناب دار - توماج
ايران مينو سرشت - شيفته |